در دعای عهد می گویم: «عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً» یعنی اول باید با امام زمان «تعهد» کنم، بعد تعهدم را «عقد» نمایم (یعنی گِرِه بزنم) سپس عَقدم را تبدیل به «بیعت» کنم...
مثل اینکه میگویند "اینجا را سنگ فرش کن، بعد موکت و سپس قالی بینداز..."
این نشانه ی محکم کاری و کیفیت بهتر است.
توسط : 